Mijn verhaal

Mijn volledige naam is Lilian Theresia Kars. Ik ben een geboren verteller, ontdekker en verspreider van mooie, krachtige en waardevolle verhalen. En historisch onderzoeker, waarbij ik mij voornamelijk richt op het doorgeven van emotionele informatie.

Ik kwam ter wereld op 4 mei 1959, in een zijstraat van de Albert Cuyp in Amsterdam, als vierde kind en vierde dochter. Ik was niet helemaal de bedoeling, maar ben erg blij dat ik er ben! Er zit wel tussen mij en mijn jongste zus zes jaar, maar met al mijn zussen heb ik een zeer hechte band, ook al wonen ze alle drie al jaren in Australië.

Ik was drie toen we verhuisden naar het Merwedeplein. Een plein met een tragische geschiedenis, waar ik mij – vanwege mijn geboortedag – maar al te zeer bewust van was. Op de hoek zit nog steeds de boekhandel waar Anne Frank haar dagboek uitzocht en waar ik later op mijn knietjes zat voor de rijen boeken. We waren niet rijk en het uitzoeken van een boek, als dat een keer kon, was dan ook een uiterst serieuze en langdurige zaak. En kon ik niets kopen, dan wel dromen…

Ik woon inmiddels al jaren niet meer in Amsterdam, maar kom er vaak en graag. Op mijn verjaardag ga ik als het even kan langs mijn geboortehuis. Het staat er nog zoals het was, en er is nu een geweldig kinderactiviteitencentrum in gevestigd. Op de plek waar ik geboren ben staat een grote boekenkast….! Ik vond er een paar jaar geleden een Stolperstein voor de deur, een herinneringssteen, met de naam Michel Mok erop. Niemand van mijn familie wist wie dit was en na enig speurwerk ontdekte ik niet alleen zijn verhaal, zijn leven, zijn dood, maar ook dat van zijn dochtertje Mimi die op elfjarige leeftijd met haar moeder is gaan onderduiken. Haar verhaal heb ik voor de groepen 7/8 van basisscholen hier in de buurt mogen vertellen, wat ontzettend mooi was om te doen.

Zo werd ik ook nieuwsgierig naar wie er op het Merwedeplein gewoond had. Over deze man, zijn hele familie en hun nakomelingen schrijven mijn man en ik een aantal boeken, waarvan de eerste, getiteld ‘De Dromer’ dit jaar zal verschijnen.

Daarnaast blijft de liefde voor mooie boeken. Mooi vorm gegeven, zorgvuldig. De liefde voor mooie verhalen, want om Alan Rickman ook hier even aan te halen:

“Het is een menselijke behoefte om verhalen te horen. Hoe meer we geregeerd worden door idioten en geen controle hebben over onze toekomst, hoe meer we elkaar verhalen moeten vertellen over wie we zijn, waarom we zijn, waar we vandaan komen en wat mogelijk zou kunnen zijn.”